Hayallerim soldu güllerin yaprağında
Çığlıklarımı duymadı canımı adadıklarım
Dünya her döndüğünde uzaklaştırdı benliğimden
Kuru hayallerimden bir tanesine dönemedim
Mutluluğu aradığım düşlerde düştüm acıların kucağına
Değişmeyecek artık mevsimler
Sapsarı bir fon üzerinde küflü yeşiller

Bazen çocukluğuma döndüğüm hayalde yaşıyorum
Mutluydum oysa o uzak düş bahçemizde
Ama ben çocukken de ağlardım
Hayallerimin masalında renkli düşler içinde
Renkleri solmayacak sanırdım
Penceremden seyrettiğim akşam renklerinin
Maviydi gökyüzü, deniz maviydi
Pembe mor bulutlar süslerdi semayı
Deniz beyaz köpükleriyle gözlerimi şenlendirirdi

Gözlerimdeki dans yitirdi sevgileri, renkleri
Hakkım olan sevgiyi vermedi bana yıllar
Şimdi cansız resimlerde avunuyor gönlüm
Gözlerim siyah beyaz yıllara daldığında
Duvardaki resimlerden çıkıp bir anda
Sarılmanı isterdim bana
Asırlar geçmiş ve ben neredeyim
Yok olmuş elimdeki her şey
Döküldü dut ağacımdaki yeşil yapraklarım
Dilimde hiç susmayan adın
Seni beklerken her gün
Ellerim duada

Mektup gelse senden bir sabah
Haber yollasan rüzgarların sesiyle
Unutup yaşlarımı şarkı söylerdim mutluluğa
Yağmurlar damla damla süzülürdü kirpiklerimden
Anmazdım artık rüyalarıma pusu kuran geceyi
Renkli düşlerin sonunda uyanırdım sabaha


(İkinci bölüm yarın )

Günay Koçak

26. 10. 2023