Takdir-i ilahidir bu, sona kaldım hayatta!
Ailemin en küçüğü, bendim en öne geçtim!
Bilmem ki ağıttan başka, ne var edebiyatta?
Gözümde yaş, dilde hüzün, acılı sözler seçtim…

Altı erkek kardeştik biz, bir ana, bir babadan!
Hepimiz de aynı suyu içtik bir maşrapadan!
Abi kardeş, ana baba geçtik bad-ı sabadan!
Bir zamanlar bilekleri bükülmeyen bir güçtüm…

Ölüm kaderde var elbet, ürküntüsü yok onun!
Can dostlardan uzak kalmak özüdür bu konunun!
Telafisi yok ki adı, takdir-i Hak’tır bunun;
Bu güne dek gidenlere, hayır dualar biçtim…

Ağlamak için en önce, gözler dolu yaş gerek!
Kurumuşsa göz pınarın, bağrında bir taş gerek!
Böyle acı koşulları, kaldıracak baş gerek!
Anladım ki en sonunda, fani dünyada hiçtim…

Güle, güle sana abi, mekânın cennet olsun!
Ukbadaki hayatında, kabrine hep nur dolsun!
Dünyadaki hizmetinle, sen çok makbul bir kulsun!
Son dayanağımdın benim, çekilince ben göçtüm…

Ereğli-2023/10
Halil Şakir Taşçıoğlu.

Ağabeyim:
Hasan Yaşar Taşçıoğlu. 1940 doğumlu
Ereğli Lisesi Ed. Grubu Em. Öğretmeni.
Allah Rahmet eylesin…