Bu gece hüzün yaşları süzülür gözlerimde
Uçuk bir karanlık başlar penceremde
Gözlerimden sisli hatıralar dökülür yine
Ve her akşamın başlangıcında
Sensiz dökülen yaşlarımla
Acısı yokluğunun yudum yudum boğazımda
Biliyorum ’ kader ’ deniliyor bu acıya
Beni yıllar yılı bu ıssızlığın, sessizliğin
Çıkmaz sokaklarına iten yokluğun

Oysa gözlerin, gözlerimdeyken mutluydum
Yüreğim sevi bahçesiydi seninleyken
Hayallerim ulaşılmaz renklerde
Yaşamın en renklisi gözlerinde yitmiştim
Hülyalar büyürdü gözbebeklerimde
Yarınlara dönük düşler kurardım

Bak yine akşam olmakta
Kararmakta yağmur yüklü gökyüzü
Gözyaşlarım yağmur damlaları gibi
Kırbaçlar yüzümü

Hasretin ayrılığın, bekleyişim
Acımasız kurşun sıkıyor yüreğime
Ağlamak doyasıya ağlamak istiyorum
Bu gece son kez
Sabahın ışıklarına eriştiğimde
Gözlerini karşılamak istiyorum
Özlem dolu yüreğimle
Oysa işte bu akşam
Yine sensiz, yine çaresizim
Mutsuzluğun çıkmaz sokaklarında


Günay Koçak

17. 10. 2023