....
’’Gitmek zulümdür
Gitmek ölüm’’
Bir şarkıda tüm şarkılarda
Kendine yerleşke arayan yırtılmış haritalarda
Tüm kuytuluklarda
’’Gitmek zulümdür
Gitmek ölüm’’


Sen yetim kalmış bir şive içinde
çoğalan çığlıksın
Yarıda kalmış şiirlerin tamamında


Ama gidersen
Dağılır kentin üstündeki gül kokusu
Ölçüsü yok olur soluğun


Gece ve şuh sokaklar gece ve ruh
İki ikiz dert doğurur
Bir tahammülde yan yana
Zor ve ağır kılar vaktini kuşluğun
Önüne ne gelirse tanımaz/inanmaz artık
Bâtıl kopar fırtına
Kâfir duyarlar sesimi


Ama sen gidersen
Kendini ikiye bölen bir acıda
Serçeler üşür kanımda
Hasretin "bir’den’izi’n" olurum
Biri yanaşır biri kalkarken gemilerin
Can’ın Yücel’in /şairin
Dar bir şiirin boğazında en yırtılan yerin


Adın susar her yerde
Susar adına yalvarmanın evrensel kuraklığı
Külün üzüncün sürgünün olurum
Elem çukurunda dölün
Özü çöle eş değer bir yangın
Bir Sina başlar şuramda
Göğün en cimri olduğu zamanlar


Katil bakarlar
Zanlın olurum
Bir suç yumağına dönerim
Atarlar çeşmenin başına iki zebani
Bir adım berisi cehennem
Bir adım ötesi şeytan tuzağı
Kovulurum
Hükmünü yok sayarlar besmelenin
Damla damla eksilirken sen



Dört tarafta çapraz ateş
Yarım bir yaşama asılırım
Yorulurum
’’Vurulurum dar bir çemberin içinde’’
Yalan olur tek kalan olurum
Gök kubbede içli bir sela’n
Ama sen gidersen
Hayrına uyanamam hiç bir sabahın
En derininden şirk koşar rüyalarım
Günahın- ahın- sayrın olurum
Bir çıkmazda Araf’ın
Ele güne karşı ayıbın





_boran