sesimi tuza yatırdım
taş fırında kızarmayı bekleyen balıklar gibi
önce kuşlar gelip geçti gözlerimden sonra bir bulut eşliğinde gök
baktığım yere bakamıyorsunuz kapım demir pencerelerim kilitli
çayır karıncaları koşturmakta yuvalarına suyun şarkısına imrenerek
bütün eşyalar duruyor yerli yerinde anılar gizli andaç içinde
kırlara gömülü ağzımın yosun kokusu


ağlayan derelere akıp gider saçımın her bir teli ah!...


güz yangını dört yanım
içimdeki yaranın derinliğini nerden bileceksiniz
kıyım kıyım savaşlardan sağ çıkan morarmış aklımın kıvrımlı odalarını
ölüm çarkına dolanmış al kızıl karanfilimin feryadını
ah! nerden işiteceksiniz


bir gün
göğe versem bedenimdeki kurtlu deriyi
dilimin ahraz melikelerini savursam geceye yine de duyamazsınız
duysanız da bilemezsiniz kalp yırtığında ki eğimin kanamalı gizini
uçurumları içine çekerken dağların uykusuz kardelenlerin
suskun dillerini


ey sevgili unut masalları
ağrılı sokağımın muhabbetiydin geceleri nisan yağmuruydun gözlerimin
dudağımda yer değiştiren güneşin sanrılı merhabasını da unut
anlatacak söz kalmadı boğazımdaki ağulu yumruyu dilimin körlenişini
tatsız bir elmanın rengi kadar yeşil olan yalancı baharları da unut
üzerimizde biriken kösnül aşkların tortusunu da sil süpür at
unut her şeyi unut hezeyana uğrayan kalbimizin
şaşkınlığını da


sevdayı nadasa yatırdım
yeniden sürülüp ekimi bekleyen tarlalar gibi
önce rüzgârlar gelip geçti sonra kasırga eşliğinde zemheri
karla boran düştü od ocağına yangınlar kıyımında aşk
çekip gittin sevgili zehirli sarmaşığını al perçemli boynuna dolayarak
gümüş telli bir elvedanın dumanlı gölgesine
sevdayı sararak





ayşe uçar
02102023
12:40