tarihin duvarlarında harfler
bir duman türküsüydü göğün
...

uçurumun avaze sesinde
göçebe geceler..
bir yanımın sızısında eski rüyayla
seyrelen yangın isi içim
kulağımı dayadığım zamanlardan geçiyorum
kırık testi de aşklar
en tenha gölgelerin köklü demi
kokusu sinmiş sılada
yankım



içimde bir yerde sökülen sözcükler
ve hiçbir zaman
burada
yaralı hikayelerin
tuzlu boşlukları
sarmaşıklar gibi uzayan
esrarlı aynada yüzüm
nehir penceresiyle
gözüme seyiren mevsimler
kızıl bir nefeste
şiirle yazılan.
rengi alınmış karanlığın
köpüren dalgasında derince yaralar
biliyorum
yeniden döneceğim buraya
kuruyan uykuların tarçınlı suyunda
geriye çekilir rüzgar ayakları
bir eşiğin sandallı şehrinde
sağır dudaklar ve
uzun soluklu ordular

burada
parçalar eşliğinde
kısık ışıklı odalarla sevişiyorum

Bir gece yarısı koluma giriyor
kentler, uykulu ağaçlar

...