Tertemizdi, bizim topraklarımız!
Şu ayrık otları bizde hiç yoktu!
Gördük ki açınca, yapraklarımız;
Aşı/mız çoktu da, bunca piç yoktu...

Gezerdik hep dere kenarlarında!
Yatardık asırlık çınarlarında...
Çimerdik dupduru pınarlarında;
Denizimiz çoktu, ama biç yoktu...

Küçük büyük bilir, sever sayardık!
Edepte, erkânda en üst ayardık!
Bileni her daim başa koyardık;
Arif, maruf çoktu da, hiç bilgiç yoktu...

Kırdılar, tazecik dallarımızı!
Anlamaz olduk biz dillerimizi!
Bozdular o canım yollarımızı!
Dillerde köprü var, tek biriç yoktu...

Bu kadar değildi hain, hıyanet!
Dostluk der dururdu din ve diyanet!
Tahsil isteyince çokluk nihayet;
Okul pek çoktu da Kembiriç yoktu...

Konuşur dururduk küçük ve büyük!
Olmazdı hiç kimse, birbirine yük!
Obruk, barı, tümsek, hendek ve höyük;
Aşardık hepsini, fakat güç yoktu...

Otomuz at idi, benzini arpa!
Giderdik dallara hep çarpa, çarpa!
Ne zaman sararsa işimiz sarpa!
Höt deyince kaçan, ürkek kıç yoktu...

“Edep yahu” derdik, sığınıp Hakka!
Yürek vardı hem de tam beş yüz okka!
Olmazdı kimsede men dakka, dukka!
Hakka iman vardı, bir tek suç yoktu...

Biz Halep’ de elli arşın atlardık!
Endazeyle, pazen ölçer katlardık!
Ayak, karış, parmak, hep ispatlardık!
Tüm ölçüler vardı, yalnız inç yoktu...

İhbarmış, gammazmış ya da şikâyet!
Allah’tan dilerdik, her dem hidayet…
Almazsa kafalar, basmazsa şayet!
Söverdik, sayardık, ama linç yoktu...

Şimdi, dilimize dolup kaldılar!
Tüm emellerine nail oldular!
"Hello, by/ by, yes, no" ile doldular!
Artık çok şey var da, hiç bilinç yoktu...

Antalya-2013/08
Halil Şakir Taşçıoğlu

YAZILIM:

biç: (beach) : plaj, sahil, kumsal…
biriç: (bridge) : köprü…
Kembiriç: (Cambridge) : üniversite…
inç: ( inch ) : 2.54 cm. lik ölçü…