biraz kısık sesli
biraz hürmetkar, biraz da kedinden menkul ve mutedil bir şiir örgüsü.
yine benzersiz söylemler, Tesbih'ce.

evet, bir şeyler oluyordu.


zamanla devrilen birkaç kelime yerine konuyordu
ve yavaş yavaş konuyu belirliyordu.
yağmur diniyordu ama hepsinden bir yudum içiyorduk.
hüznün bütün koşulları yerine gelmiş,
nedenini henüz çözmediğimiz kederler bir ırmak gibi akıyordu içimizden.

bu kaçıncı yalnızlıktı
bu kaçıncı öksüzlüğüydü karanlığın tünelinde kaybettiğimiz ışığın.
kaçıncı susuştu bu.
kaçıncı umutsuzluğun yorgunluğu..

oysa ki,
bir akşamüstü yaslanıp turuncu bir aydınlığın göğsüne
yüreği avuçlarımda atan bir çocuk gibi uyumak
ve sonra da mutluluğu ve sevinci uyandırmak vardı.

şiirdaşımın zikrini duymak ve okumak
gönül gözüyle,
bambaşka bir alemdir,
ve bambaşka bir şiir tutkusu.


tebriklerimle
sevgi ve selamlar..

ve sonra, örtüşen hayallerin gül ve kül yansımaları...

Kaleminize ve gönlünüze sağlık
Kaleminiz kavi olsun...

(Gizlicie kıvılcımlanan uğultunun sarmaşık kanatları)

Sözcükleri kırılıyor tahta atımın 😔