Bir yumrukla bin oyunu söndürmelisin
Gözü yumak çarmıhına gerildiğinde ellerin
Yenmek için
ve de vicdana yenilme günü
Değildir bugün
Savaşmayı bilmek gerekir dostum
Hırsla vedâ etmelisin eski günlerine
Bir yumrukla bin oyunu söndürmelisin
Yaşamak gerekir adı sonsuz olan
Neresi cehennem kalır
Neresi cennet sana
Cehenneme tükürmek
Cennete merhaba demenin adıdır belki bu yumruk
Saatlerce düşün taşın bu oyunu kuranlara
Bozan bir elini parmaklarınla birleşmeli
Belki de kalbin yüreğin ve de
Hançlı kafesin yoldaşım

Ser gibi gelen biryoldan ayrılmalısın
Sırra dokunmalı yollar
Gözleri ilmek ilmek çözmelisin
Umuda and içerek
Ümitle yürümelisin bu yoldan
Bir yanı ölüm korkarken
Bir yanı buz tutmalı ellerin
Silah kesmeli
Bıçak birleşmeli ellerinde
Tam kaşın ortasına kaşını dikerek
Bir yumruk vurmalısın yüz hatlarına hayatın
Gün ağarmış saçınla vicdana gelen yürekleri avucunda tutmanın dilidir
Ve de saç ağarıp sabretme günü değil
Hayının
Ihanetinde boğulduğu bir günde
Mavi için
Özgürlük için bir yumruk vurmalısın

Gölgesine yabancının gözü varken
İşığında elleri kinle nefretle
Boğuşmuşken
Bir yumruk vurmalısın tam da ortasından
Bin oyuna elveda ile
Çarmıha gergin bir imza
En büyük vebâlken
Sana dokunan ellerinle
Sağ gösterip
Soldan vurmalısın...

Gün ağarmış dillerinde bir çelenkle
...vurdumduymaz sokakların soluklarında
Ağarmış dillere inat yaşaman gerek
Ölmeden ve de ölümüne inatla...

Saat gibi taşımalısın yumruğunu
Yelkovan gibi eğildikçe
Akrep vurmalı kalbin...
.

Gezgin imgeler...