Ne zaman yalnız kalsam çarpıyor ruhum
Yorgun bedenim aldırmıyor artık
Bir gündem kavgasında insanlar
Kimi sahip çıkamamış sevdasına
Yine de düşmüş evlilik derdine
Sahte yüzlü insanları görünce
Boğuyor bu hayat beni, görmek istemiyorum.
"Arıyorum" gerçek maskesiz yüzleri
Kalbime alıp özümsemek,sevmek istiyorum
Doğru olan her şeyi sindirmek istiyorum
Ama nereye baksam
Maalesef hep birbirinin tekrarı olan
Öz-süz cümlelerden başka bir şey bulamıyorum..
Biraz"samimiyet"istiyorum
Kalbime tesir eden ihlaslı bir cümle aradığım...
Bazen yeniden başlamak istiyorum her şeye
Elimde imkânım olsa da
Hakikâttan başka her şeyi
Silsem aklımdan ve kalbimden
Hayatın labirentine girmeden,ağına takılmadan
Solgun bir çiçek dalı gibi boynumu bükmeden
Birilerinin zorlaması olmadan
Kişilerin ne diyeceklerini önemsemeden
Doğruluğu yüreğimde has kılarak
Hükmün Allah’a ait olduğunu bilerek
Zikrini duyarak, "ama"lar olmadan
Koşturmak olmadan yaşamak istiyorum
Kötülerden arınıp,benliğinden geçerek
Allah’ın varlığında hayat bularak
Canı gönülden severek
Güleryüz ve tebessümle
Her güne yeniden başlamak istiyorum
Bu bir rahatlık konfor arayışı değil
Kabına sığmayan
Büyüdükçe gövdesi varlığı küçülen
İçi içine sığamayan
Bein terapisi yapmak bir ihtiyaç...
Böyle acımasız bir dünyada yaşadığım için
Elbette üzgünüm
Gördüklerimden ve gördüğüm için
Geleceğin çocuklarından
Mesûl olduklarımdan dolayı üzgünüm
İyi bir hayatı bırskamamaktan dolayı
Giderek beni daha çok üzüyor
Görmemek için gözümü kapatmak istesem
Kör kalmaktakta korkuyorum
Herkesi sarmış bir gelecek endişesi
Duymamak için kulağımı kapatmak istesem
Az olan doğruları duyamıyorum
Etrafı çakalların sardığını bile bile
Dağlara çekilmek istiyorum
Ama,yinede bu hayatı sevmeye çalışıyorum
YEŞİLIRMAK