Sende bilemezsin içimdeki yangınları
Hayata kırgınlığımı, duygularımın çıplaklığını
Dönmek zorunda kaldım gerisin geriye
Kaldı elimde geçmişin ateş kırmızısı notları
Bekledim seni,kaldım sokağının ortasında
Çaresiz,boynum bükük dönmek istedim
Yalnızlığında kavrulmak,sessizliğinde kaybolmak
Ve yokluğunda aramak istedim kendimi

Teselli aramak,başka omuzlara dokunmak
Başka denizlere yelken açmak istedim
Kırık bir bardağın parçalarına benziyor hayatım
Bin parçaya bölünmüş
Toplanması zor,imkansız paramparça
Elimi atsam elimi kesiyor, yüreğimi kanatıyor
Çaresiz kalıyorum,ben böyleyim işte sensiz
Dostlarım terk edilişimin acısı diyor
Yok böyle desem de
Var olma çabası gösteriyorum her gece

Ne zaman tükendi ümitlerimiz,bilmiyorum
Bu kadar basit mi parçalamak bu aşkı
Kırıp dökmek parçalara bölmek
Sevmek,sıkışınca duygular pes etmek değildir
Çözüm değildir her defasında kaçmak
Hiç uğruna yitirmek değildir sevdiklerini…

Kapkaranlık dört bir yanım
Öyle çaresiz bakıyorum ki gökyüzüne
Sanki yıldızlar bile küskün bana
Bu gece her taraf ıssız her yer perişan
Garip bir boşluk benimkisi
Saatler aynı halbuki monoton hayatımızda
Göz kapaklarım ise isyanda her zamanki gibi
İtaat etmiyor beynim uymuyor emirlerime
Bir isyan hâli var dilimde
Haykırmak istiyorum delicesine insanlara

Bu nasıl hayat,ne zaman bu kadar kimsesizleştik
Olmuyor,acılarını büyütüyorum içimde
Dalgalar vuruyordu sahillerine
Bazen melteme dönüşüyor yüreğim
Yağmur getiriyor gönül evime
Kısır döngü gibi dönüp dolaşıyor içimde
Her şeyin döngüsü vardı da
Bir türlü,döngüsünü bulamadım
Paramparça bu hayatımın içinde
YEŞİLIRMAK