Ey sevgili!
Giderken hiç mi yakmadın beni?
Ben özlerken seni alev alevken yüreğim
Ne su verdin neler neler ettin
Izdırabım mıydı bana hediyen?
Ne cevap verdin ne aman ettin
Belki en güzeldi sevmelerim seni
Şikayet etmek benim neyime ki
Yine senin önünde el pençe diz çökmüş
Başımı kaldırıp seni izlemekten bile utandı gözlerim
Ne dokunmak istedim sana sanki saflığını alır gidermişim gibi
Ben seni uzaktan sevdim
Ne bundan şikayet eder ne de öylece senden de giderim
Görmesem de olur duymasam da olur ama gidersen neyim?
Bana verdiğin bu aşkı içimde büyüttüm
Elma ağaçlarının süslediği bahçelerde en güzellerini ikram ettim
Gül bahçelerini vaadettim senin kadar nefis kokan bir gül veremedim
En güzel yasemin yataklarında uyuttum
Kulağına en şerbet akan ninnileri duyurdum
Büyüttüm onu durduramadım kendiliğinden büyüdü
İzledim
Saflığına baktım aynı senin gibi duru
Ey sevgili!
Bak bana neler ettin?