ALYAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın " Benim kız’ım bir şiir etmez mi? ", demişti...
Kalem ne yazsa boynu bükülecekti. ’ 06 Şubat ’ Minicik avuçlarında sevgi masalları Sesinde kuşlar, ışık saçtın dünyaya Yüreğinde masumluğun ahengi Yanaklarında rengarenk çiçekler Bahar oldu solgun duvarlarda gelişin Küçücüksün, Kar soğuğu incitir seni, Alya.! Kırlarda papatya olmalıydı gülüşün! Perdeleri bozkıra açılan gözlerinde Boy vermeliydi yaşamın bütün renkleri Ve naif saçlarını okşamalıydı, annen.. Küçücüksün, Bu figan örseler ruhu, Alya.! Yıldız tozu topladığın bakışların Nefesinde bahar ezgileri Kanatlarında desenler kelebek misali Perdeler savrulmuş, açık pencereler Gecenin en olunmaz yerinde Demirledi zaman! Küçücüksün, Bu ıssız çığlık ürkütür seni, Alya.! Kışa döndü her yan, can üryan! Üstelik sabahın dördü! Sicim gibi ıslatırken yanakları yağmur Birer birer döküldü yaprakların Biraz ateşin kaldı, biraz duman Ve tarifi imkansız bu kül yığını Küçücüksün, Bu karanlık korkutur seni, Alya.! _________________________________ 📕Kitap: -Yakında- _________________________________ |
ruhu okşayan düşündüren sevecen fısıltıyla
İyi ki yazıyorsun usta kutlarım,,,