UÇURUM KENARINDA BİR DAMLAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Gözlerle yenibahar serperken sevda toprağına
Süngüsü düşmüş sebat ile beslediğim kavganın | Şair | Sahaf camekanlarında Eski, yıpranmış hatıralar… Silüeti eksik, sesi kısılmış Derin bir hüzün buketi maziden arda kalan Uçurum kenarında bir damla Hırçın dalgaların gel-gitlerinde Bilincini tüketmekte… Aklı kuyuda yağmurun Nehir, denize dökülecek yine de Evler boş, Eşyalar öksüz Ve hain bir yalnızlık Geceyi kemirmekte… Açılmayı hepten unutmuş Issız pencereler… Soğuk odanın loş karanlığında Mevsime aldırmadan Dokunmadan yanakta beliren kora İlkin griye çaldı gökyüzü Usul usul çiseledi yağmur ardından Donuk bakışlarda aynı buğu Masada çay, gazete ve sigaram Efkarın bıyığı sararmış Eski bir sandalyede… Uyanıverse o his, Hani ömür yaprağında kuruyan! Bir çizik daha atıyor gün yüzüne Çare yok batacak her taze güneş Zaman aheste salınıyor kirpiğimde Biri vardı sanki orada Sevda rıhtımında, Takılı kalmış aklımda Bir ceviz ağacı, bir söğüt gölgesi _________________________________ 📕Kitap: -Yakında- _________________________________ |
Kaleminize yüreğinize sağlık.