AKŞAM GÜNEŞİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sus ey gafil gönül sus!
Bırak, Kim nasıl bakıyorsa öyle görsün... Eyvallah !!! Tutkulu his’ler Deli taylar gibi koşmak istediği yere Adım bile atamazken buluyor kendini. Kanatlanıp uçmak isterken göğe Tüylerini döküyor mesafe denen umma Solunda kavuran bir felç Toprağa savrulan yaprağa duruyor gün Bu boran, bu tufan, şu genzi yakan sancı Ve gözleri nemlenmiş içimdeki yabancı Ya yola düşüyoruz, Ya da dönüyor devran kimsesiz kervan sarayına Ağzını bıçak açmazken kelimelerin Bilakis susmuyor iç dehliz! Bak! Yine yüzünde akşam güneşi Yoksun! Yokluğun karanlığın bir diğer eşi... _________________________________ 📕Kitap: -Yakında- _________________________________ |