Hakimler hakimine ve en yüce makama;
Bu bir sessiz namedir, göz yaşı resmi pulum.
Ciğerim lime lime, benliğim düçar gama,
Gözlerimden kan akar, sancı tutunca solum.

Günüm güneşsiz kaldı, ay’ımın nuru söndü,
Zembereğim titredi, dünyam tersine döndü,
Saatlerim yıl oldu, bir saniyem bir gündü,
Beynimde kan kaynadı, aklım çekiyor zulüm.

Nutkum tutuldu sanki; fikrim firara çıktı,
Yediğim tek bir lokma, soluk borumu tıktı,
Dizlerim bedenimi, balçık içinde yıktı.
Nefsi arzularımdan, neden kurtulmaz yolum?

Sevgi denen yalanı, sevdim meyil bağladım,
Senden uzakta kaldım, kendi kendim dağladım,
Boşa vakit geçirdim, sonra döndüm ağladım.
Haşa isyanım yoktur; ne verirsen makbulüm.

Birçok zaman tükettim, ben bir bağrı taş ile,
Ben, beni heba ettim bu akılsız baş ile,
Sonunda sana geldim, iki gözüm yaş ile,
Boztepe’yi af eyle! Ben günahkâr bir kulum...