Ortak rengimiz kırmızıdır
hâla kırmızı
Kırmızı en çok ’Ateş’tir ki güzeldir
ve kan/dır
ve ’gül’de kırmızıdır
En kırmızı gül bir mezara yakışandır.

Göm gitsin beni batır dikenlerini
Ölüler kan/a/maz güle
Bir güldür kurutulan
ve en hazin ateşi yakar hikâyem.

Yaramızın acısıdır ellerimizi terleten / belkide sevgilinin ardından koşan yüreğimizin coşkuyla çağlaması/...kim bilir şimdi belkide üstünü saklı göğün dumanıyla örten kadının gözlerindeki sıcaklığa vurulmuş dudaklarımız yollarına düşüp/ ıslık olur coşkusu.

Geçmişi ve söylenmişi yinelemeden yazıyor şair kendi özgün imgeleriyle yaşam nasıl çarpmışsa yüzüne ve nasıl yeni bir yaşam kurmuşsa özlem dolu onu sunuyor bize . gözleri yollara düşüyor/ yollar gözlerine şairin...

Çok güzel bir anlatımdı şiiriniz tebrik ederim kaleminiz sevgim saygımla selamlar....