Gecenin simsiyah saçlarına uzanırım
Yine gölgeler uzayıp akşam biterken
Acılar sarar pencere önündeki
Menekşelerimi usulca
Yalnız gecemin arkadaşlarıdır
Bir şarkı, bir şiir ve gözyaşım
Seni yazar yine hiç usanmadan
Hasretinin senfonisidir
Akşam kuşlarının çığlıkları
Yine geceyi yırtar... tüm ıstırabıyla

Özlemlerim damla damla yakar gözlerimi
O çok uzaktakiler, kalbimdekiler
Hayallerimde yaşayanlar
Her köşemde adı duran sevdiklerim
Gözümdeki yaşlara
Gülüp geçiyor bu hayat !
Sevdiğim denizlerde
Sevmediğim gemiler gidiyor şimdi
Hep aynı şarkılarımız, notalar yarım
Yüreğime bin hüzün çöküyor
Sen gelmediğinden bu
İçimde yağmurlar yağıyor dinmemecesine
Zonkluyor şakaklarım gel !

Yalnızım bu gün yine
Usandırıyor yanağımda yaşlarım
Gökyüzüm hasrettir mavilere
Simsiyah kuşlar geçiyor gözlerimden
Lambaları yanmıyor odalarımın
İsli bir ışık sızarken parmaklarımdan
Yine sana yazıyorum yine sana
Ucu yanık mektuplarımı

Gece çare olmuyor yaralarıma
Ay, alay ediyor ıstıraplarıma
Hep bu böyle, gittiğinden beri
Simsiyah saçlarını örüyorum
Sabahlara dualarla
Kavuşmak için
Sabahlara umutla
Belki gelirsin diye
Gelişini yazacak mı kalemim ?
Ne zaman siyah gülüm ?

Günay Koçak

28. / 8. / 2023