ve bendeniz yine bir gece yarısı elimde kalemim tutuşurken kağıtlar,
yeni ağıtlar söylüyorum yerlere göklere..

Eyyy yücelerden yüce sevda! Nerdesin?
O aklımı kaybettiğim yerde fikrimdesin.
Fikrim alaca gecelerde mavileri bulduğum
soluğunda şiirler yaktığım cigaramın..

ağlayamıyorum
bilirim gelse bir damla yaş nehirleri kana boyanacak memleketimin..!
avuçlarımda kızıl toprak içine çekiyor beni,
ölmek dürtüsü bu a dostlar yaşamak pahasına..

Gözlerimden alevler fışkırırken ben olduğuma
–inatla
bir duman daha umarsızca yaşamaya..

saat yine yarımı geçti, sen yüreğimdeki her sevgiyi,
değişilmezdi, gidilmezdi ya hoş
ellerim titriyor ruhum mayhoş
sana veda edenlere prangalarla koş
değerken buz gibi sular ıslak tabanlarına..

Kudreti her şeyden yüce mevlam
nerde bu sonsuza yolculuğun son durağı?
kırıktır benim kalemim yazamaz sonları
aşağılık perdelerden alay eden bakışları
bir damla rahmet eyle inan gecelerdir susuzum
senden gelen her bir şeye eğilir elbet şu aciz boynum..