Düşümün kovuğunda kalmış bir yangınsın sen…
Sensizliğin esaretinde cesaret bulduğumsun da aynı zamanda.
Z/arif bir esinti ile kâh yakınlaşırım sana
Kâh katılaşırım su halinde yokluğunun
Noksan ve kesif notalardan biçerim şiirlerimi.

Azımsandığımdan fazlasısın
Azmağı yalnızlığın tinimde tüten dumanın
Külünde yeniden doğmayı görev bildiğim bir gülüm ben:
Gül çehremde sazlar çalar
Çalar ve söyler çalgı çengi
Hafif meşreptir uzağına kılındığım yıldızlar
Bense ezelden esen
Bense ezelden eziyet gören
Görgülü bir tabuyum:
Kırılası putların uzağında
Külliyen varlığımın külliyesinde
Salkım saçak üzüm misali
Serden uzaklaşıp verdiğim sırların tekmili
Azığa aldığım düşlerin haricinde
İçtimada bir nöbetçi
Diri tenimde dingin bir davul gibi
Nasıl ki bulamadım eşimi
Mademki davul bileydi dengini arayan…

Su yeşili bazen gözlerim
Sudan bahanelerle sulanan dimağım
Sulak arazisinde hüznün
Gideri sözcüklerin
Ederi hayallerin
Endamlıdır benim dünyam ve servetim
Ve gizemimle turladığım döngü
Kaçıncı cihan harbinde isem artık içinde siperin
Göğsümü siper ettiğimsin
Edimlerde saklı bir düşün daha kovuğunda kalan
Acı biber gibi sürülen dilime
Çocukluğumdan kalan nice esinti
Mademki kızını dövmeyendi annem
Şimdilerde ben miyim dizelerini döven?

Ah, hünkârım
Ah, yâdım ve yârim
Bir minval bir köşe bir dip bucak
Ölümle restleşen evhamlı ruhum
Esefle kınandığım kadar Araf’ın saçağında seken

Zanlarım vardır benim hem:
Nemalandığım ve yakamdan düşmeyen
Oysaki soğuk savaş bellemedim ben hayatı ezelden
Sıcağı sıcağına sevdiğim miydi yoksa külliyen yalan?
Ve sıcağı sıcağına kendime hasretim
Sıcaktan soğuğa değmezken ellerim
Ellerin dilinde sobelenen elemim

Ah, rakımım
Ah, sanrılı tutkum ve tutulan
Nutkum
O sayaç ki
Kalemin tarifsiz esareti
Aşka ve verilen her emire harfiyen uyan
Saygılı bir emir eriyim
Emir kiplerinden seken hecelerin ihbarı
Esvabı yırtık bir zemheri
Koruk düşlerde yankılanır iç sesim
Edebimle adabımla yaşamanın ötesinde
Ötekileştirildiğim kadar önemsiz addedilen benliğim.

Bir ayraç daha koydum bu gün hayata
Bir imleçte daha can buldu sevgi isimli ziynetim
Zikrime eş fikirim
Sevgi fakiri insanların esintisi
Nasıl ki beni benden etti
Nazımla sür-git
Niyazımsa içimde saklı o kilit
Vurgun yediğim bazen vurulduğum yürekten
Vurucu timiyim ben şiirin
Endamlı c/esaretimle sürünen bir düş daha sona erdi
Nihayetinde.