1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
377
Okunma
KEŞKE
Düşmez demeye gör,
aşina olmadığın bir sözcük daha dadanır diline,
öncekilere benzemeyen bir sözcük:
keşke.
Her anında dile pelesenk bir keşke.
Bildiğin bütün dilleri unutur,
bütün lehçeler kifayetsiz kalır.
Ne sorsalar,
sende tek sözcük: keşke.
Hangi adrese gitsen,
tek sözcük: keşke olur.
Yutkunur, yutkunursun,
ikinci bir sözcük çıksın iki dudak arasından dersin.
Nafile: Söylemek istediğin her sözcük evrilir,
döner bir keşkeye.
Sonra,
ardı ardına sıralanır keşkeler:
Keşke kırmasaydım,
üzmeseydim,
yaralamasaydım,
gitmesine sebep olmasaydım,
kalsaydı,
keşke onu anlasaydım,
sancılar içinde kıvranmazdım.
Ve derinden bir “of” çeker; keşke dersin.
Efkan ÖTGÜN
5.0
100% (1)
