Hüzün kokan Sonbahar yağmurlarında
Kuru yapraksız bir ağaca
Kelebek yapıştırdığım sayfaya
Gece kuşları ile nöbet tuttuğum
Çöl yangınında bu sevda

Seni erguvan rengi akşamlara
Berlin duvarına / yasaklı çizdiğim resimle
Eyüp’ün duasına / Yusuf’un tabirlerine
Mecnun’un aşkına / Gözlerimin ışığına
Kalbimin en gizli köşesine
Yazıyorum

Yüzümde yılların çizgileri
Bir dolu Sonbahar heybemde
Her mevsim hüzün yazan kalemim
Penceremde menekşeleri
Çoğaltan ellerim titrek !
Muhabbetin kokusunu resimlerde
Buluyor/ muyum ?

Mahşeri yalnızlıkları yazıyor
Şimdi kalemim
Bir gurbetin yüreğindeki acıları
Kaydediyorum
Hasrete yelken açıyor gemilerimiz
Zihnimin kıvrımlarında
Senin şarkını besteliyor
Sensizliğimi tırtıklayan kuşlarım

Eylül’e hazırlanıyor yetim kumrularım
Gittiğinde aralığın sonuydu ya
Şimdi çıkıp geliversen
Mor yağmur kuşlarıyla
Ve sen, akşamın
Portakal rengi ufuklarından
Saçlarıma dökülsen
Damla damla ıhlamurlardan

Günay Koçak

19. / 7. / 2023