Kimbilir acılarım kaç bin yaşında
Ölesiye ihtiyar ölesiye çocuk
Baldırı çıplak bir düş tutar elimden
Kanar yüreğim kırk bin yerinden

Kaç ömür bıraktım kör zİndanlarda
Kaç ölüm sabaha karşı baş ucumda
Sesimden avazımı çaldılar benim
Ne çok canlar gördüm darağacında

Ve zaman silerken beyaz günleri
Karanlıklarda ard arda telaşlı vakitler
Geceye bir intihar gibi düşerdi yüreğimiz
Tereddütsüz bölüşürdük yasak bir ıslığı
Çaya banardık zulada kalmış bir parça umudu
Uzardı geceler, rüzgâr okşardı saçlarımızı
Sabaha gün aydın derdi nemli gözlerimiz

Kimbilir acılarım kaç bin yaşında
Ölesiye tutuklu ölesiye özgür
Tırnaklarım koptu düştü avucuma
Kimseler duymadı dil lal kulak sağır

İnsafsız bir linçti payladı beni
Perdeler örtülmüş kapı kilitli
İşte tam burada vurdular beni
Ne duyan oldu lan ne gören beni

Yıllarca taşıdık sırtımızda, memleket türküsünü
Her mısrada çocuk olduk, yüreği telaş içinde
Denize giden akarsuya selamlar dökerdik
Dişlerimizden kan damlardı çatlamış dudağımıza
Vuslata küsmüş bir romandık hiç bitmeyen
Kızların dillerinde zılgıt olduk, al yazmasında oya
Kartal olduk gökyüzünde, bulutlara dost olduk
Aydın ve özgür yarınlara fidan fidan bedel olduk

BEŞİR ÇİTAK