8
Yorum
58
Beğeni
0,0
Puan
2025
Okunma

ağaç çöpü ile dişini karıştıran hayata inat
toprağın eteğine yüzümüzü siliyoruz
herkes biraz bilir; göğe göç nedir?
biliyoruz biz de yağmur kuşuyuz
ruhumuz ölmez çiçek
bal rengi bir sevmek
görüş alanımızdan epeyce uzakta denizler
sabaha kadar bakarsak bozkıra
zuhreder mi gözlerimizde Âli İmrân Sûresi
meçhullerle doluyuz
fakîriyiz bir vaktin
saatim, dünyâ için dönmede ısrarda
perişan ediyor bi’ özlemek
kılıftan kılıfa sokuyor hâlimizi
kalbimizi bilmekle yetinsek
içimizin hâlisi kat’î sûrette sürur