Bir hayal düşer yalnızlığıma
Yeni bir sayfa açma çabasında hayatım
Bazen ezilir kavrulur bedenim
Efkarlı bir şiir gibi satırlarımda
Boynu bükük başak misali
Bir hevestir yaşam belki
Tutunamaz denizin dalgalarına
Yüreğim çırpınır durur sanki...

Bir can hevesiyle sana geleyim
Hani gurbet vardır ya
Aramıza ulaşılamayan
Geldiğimde ömrümü vereyim
Kuşlar da selamı alır götürür
Hep kışın üşümezmiş insan
Ama nerede o rüya
Yaz akşamları da ağlatırmış bazen...

Ne tarafa baksam şaşkınım
Önceleri ne güzel doğardı Güneş
Bir telaş ile başlardı yaşam
Ne bahardan medet umardım ne de yazdan
Sen yanımda olsaydın eğer
Her yerden hüzün yağmurları değer yüzüme...

Kıpırdamıyor bile deniz
Bir meltem rüzgarı vardır umutlarımda
Bulut gölgesi gibi iner gözlerime
Yağmur damlası olup düşerdin yine
Aklıma ismin takılır bazen
Şarkı olurdun şu gönlüme
Ve ben yine yalnız gülen
Sana hasret ıslanan gözlerimi silerim her an
Yutkunarak...

Ben de roman gibi yaşarım hayatı
Şiirin arasına sıkışıp kalır düşlerim
Satırlar arasında boğulurum
Yalnız geçen her günüm kendime benzer
O güzel hayalinle yaşarım gözlerimde
Hüzün yağmurları yağar içime
Bu rüyalar hep beni ezer
Çekip gitmek isterim bazen
Bir türlü bırakıp gidemem bu güzel hayatı bu güzel şehri
Yemyeşil kırlarına salıveririm düşlerimi
Şiir olurdu hep o yeşil gözlerin...

Bir bilsen nedir çaresi
Düştüğüm girdabın içinden kurtulamam
Beni perişan edense, yokluğundur her zaman
Ah o yalnızlık...

Behçet Bük Eskişehir