Nedir bunun hikayesi
Bir yaşam bir yudum sevgi değil mi
Yoksa bir nefes mi dersin
Oysa bir öpücük kadar kısa bir ömür
Sen de boş ver dersin...

Bir hal gelir başına
Yorgunluğundan olursun
gönül bin pişman
Sadece kendin olmalısın hayatta
Başkasını sen de boş ver
Aldırış etme sen de düşene
O kalkar yerinden kaygılanırsın
Kendini düşmemeye çalış
Bir oyundur hayat anlayamazsın
Hep çocuk kalırsın elinde oyuncaklarınla
Sen de yaşayamazsın
Yoklukları görmüşsün zaman zaman
Yalnız kalırsın taş duvarlar arasında bazı
Acı gerçekleri yaşarsın
Geleceğe umutla bakarsın
Kötülüklerden uzak kalarak...

Bazıları üzerine yıkmak ister
Kendi hatalarını aman dikkat etmeli
O bir bakışı belli eder dedim ya aldırış etme yeter
Bir sebebi vardır anlayamazsın
Sen çiçekleri bile koklamaya kıyamazsın
O hepsini koparır bir çırpıda, ot diye
Sen gördüğünde ise pişmanlıklarını yaşarsın
Niye geldim bu dünyaya dersin
Tam sevdiğini buldum derken
Ellerin bomboş kalır
Sonra kendin kahredersin....

Acırsın yine üstüne üstüne gelir duvarlar
Tavsiye mi bunlar dersin bana
Nasıl düşünürsen öyle kabul et
Sen bin pişman
Yalancıyı bilmezsin
Sonra kendini üzersin
Hayat bu derler böyle gelmiş böyle gider
Aslında yatsıya kadar tabi
Bun da bir şey mi dersin
Onlar alışmıştır zira yılanlı yalanlara
Kimseye güvenme arkadaş sen de...

Kötülerden kötülükten sakın
Onlar kaybolup gider bir bakarsın
Onda zaten hiç yoktur
Menfaat dünyası ne dersin
Biraz da kendin olmayı dene deyişim de ondan
Sadece izle ve sakın...

Behçet Bük Eskişehir.
10.6.2022