Ölüyorum...

Şuan ölüyorum...
ölen ben miyim o mu?

Yanılmayın dostlarım, hepsi o...
bu kelimeler... duyduğunuz koku...
alınan nefes... hepsii o...

bu hava... bu renk...
üşüyorum...

süslü püslü kelimeler yok..
virgülle qüzelleştirilen cümleler...

konuş benimle... ne olur konuş... gitme...
Ölürüm...
ölüyorum...
Gel.... Gel...


Konuş benimle... dinle..
Yok olmayalım,hiçbir sebeb yokken..
neden tartıştık?
Neydi alıp veremediğimiz?...

Uzlaşmak çok mu zordu?
haklı sebeblerimiz vardı..
ama değermiydi,ölü mü hissetmeye...
gökyüzünün çöküşünü seyretmeye...


Gel.. ne olur gel...
Bakmıyorum geçmişe...
Bir saniye öncesine...

gel... ne olur gel..
okumuyorum 2 saniye önce yazdıkalrımı..
olduğu gibi herşeyi bırakıyorum...
dönmüyorum biraz önce yazdığım üst satıra,
kalsın herşey... noktalamalar değil umrumda...
yukarısının uzunluğunu bilmiyorum,yoruculuğunu...
okumakla, anlaşılması gerekeni...


gel... gelmek olsun bi yandan da adın...