Kader mi desem,keder mi desem
Ayaklarım prangalı
İki kolum bağlı kaldım bu şehirde
Sen benden uzak olsan da
Ben her zaman aşkın varlığına inandım
Sevginin kutsallığına inandım
Gözlerim uykusuzluğa mahkum bu şehirde
Bir nedeni yokmu sanıyorsun bu bekleyişlerin
Dinledim seni
Ne zaman karşıma geçip bir şeyler anlattığında
Susup sana kulak verdim yıllarca

Sevgi ve merhamet herşey var yüreğimde
Katran karası gecelerde
Zor geçen sensiz akşamlarda
Hep aklımdaydın
Sen olduğunda yaşamak daha güzel bilirsin
Sen elimden tutuğunda dünyayı yıkarım bilirsin
Gözlerime baktığında o bakışları cennet biiri
Çiçek ekerim geçtiğin her yere
Canın yanmasın diye
Her taşın altına elimi koyarım bilirsin
Çünkü,senin var olman
Yüreğimin en büyük aşk timsali

O pamuksu ellerinde sanki kalbimin anahtarı
Bir bakışın,bir kelamın düştüğünde dilinden
Çeşit çeşit çiçekler yetişirdi gönül bahçemde
Beraber atılacak bir kahkahanın hayalini
Kağıda dökerken durduramam parmaklarımı
Şu kirli dünyada bırakma elimi guzel gözlum
Bana eskisi gibi askim de,koru beni kem gözlerden
O bakışlar bizi sevmiyor olsalarda
Sen bakışlarını esirgeme bakışlarımdan
Kalbim acır gidersen
Yüreğim yas tutar yeniden
Her güneşin doğuşunda gene yanımda ol
Yine bana gülümsesin gözlerin
Yaşamak, sen olduğun için güzel
Sen yanımda ol bir tanem
Kormam,seni ölümüne beklerim
YEŞİLIRMAK