Bu hayatın gerçeklerinden
Hep bir süreven,bir maceraydı kaçışımız
Yollar sarp ve dikenliydi,zorluydu
Siper almışlardı pusuya yatanlar
İşleri güçleri, bizi ayırmak istediler.
Her günümüz sıkıntılı,yarınlar ümitsiz
Karanlıktı gece yıldızlar silinmişti gökyüzünden
Sen dümdüz gittin, bense zikzaklar çizerek
Bu bir kanundan kaçış değildi
Sevgiden yoksun kişilerden uzaklara gitmekti
Sevgi ve aşk gibi bir duyguyu hatırlatmaktı
Yüreğimiz işgal altında gibiydi sanki
Gözümüzü karartıp kaçmayı başardık bir şekilde
Sen kağıttan sandala bindin, ben tebeşir tozuna
Sen dalgaları süzülerek geçtin
Bense toz bulutu oldum kirli havada
Biz sevdanın imkansızlığını bildik de
Bu imkansızlığın sebebi dostlarım olduğunu bilemedik
Ey sevgisizler,sevgiyi unutanlar
Sizde bu şehrin kirli günahlarında boğulun
Ahını alın,tufanı sürüklesin sizi uçurumlara
Kucağınıza düşen her yağmur damlası
Bizim size nefretimiz olsun
Günahsız aşkımız omuzlarınıza yük
Kalbinize dermansız sancı olsun
Bizimde geçmişimiz mutluydu
Nereden çıktı bu acı hatıralar
Güneşin doğuşunu hiç görmeyip
Karanlıklardamı yaşayalım
Vedası okunurken sevdaların
Süzülür gözünüzden timsah gözyaşlarınız
Sizinde acımasızca vursunlar yüreğinize
Peşinden sizinde başlasın hüzün çöküzleriniz
YEŞİLIRMAK