boz renkli göklerimden düşen kadife yağmurlardan
istiridyeleri kırılmış köhne limanların batık sandallarından
seher vakitleri çalınmış sabahların esmer kuşlarından
tutuklanmış akşamların hoşçakal çiçeği taşıyan yolcularından
adını sordum.

..adın vatanımdı


telaşlı şehrimin ay aydınlatmasına tutulduğu akşamlarında,
ellerime avuç içlerini ve bütün gölgelere şehla gözlerini yaslıyorum.
sesin tek sıkımlık bir mermi, sesine rüzgardan
adına uzandığım kiraz oymalı banklardan yüz sürüyorum
velhasıl -ziyan aklımı senle bozmuşum-


şakaklarımda tarumar edilmiş derbentlerin çığlığı
çığlığımsa, söğüt boylarında yakılmış türkülerin
duldasında saklı ateş kızılı hezeyanları
demem o ki
ben ömrümü yokluğuna adamışım bundan gayrı

..adından gayrısını bilmiyorum


.....



Yalçın Gözetelik