6
Yorum
30
Beğeni
5,0
Puan
1069
Okunma
Bir sabah uyanıp da kokusunu içine çektiğin
gülün olayım
Kan kırmızı rengimden hasretimi okuyarak
beni tanımla yeniden
Yalnızlığımı görürsün, karanfile gerek yok, tanırsın beni mahzun yüzümden
Herkesin aradığı yerde değilim ki bulasın
Baktığın yerde, ince bir sızı olmalı,
keder ve soğuk yağmur damlaları
olmazsa olmazdır; derin iç çekişlerim
Ama yine de mutlu bir hisle yürürsün bahçemde,
Ağlarken güler benim güllerim,
Kanarken yaşamaya tutunur sıkıca;
Yorgun ve yaralı kalbim
Zeynep Zuhal Kılınç
5.0
100% (14)
Cevap Yaz