Her şeyden, vardan, yoktan, azdan,fazlada
Ne varsa değen, yaslanan, gölge eden
Kaçınabilmek mümkündü o uzaklara da
Bir duyguların esaretiydi hep bizle,
Yoktu müsadesi onun kalalım onsuz
Gölgemiz gibidir o, bazen asil, bazense soysuz.

Rüzgârdan nem kapar ve bakışlardan müessir
İvmesi güzel ise ne güzel, hayata bedeldir
Yok inmelerinde ise dibe doğru ve son hız
Anlamını yitirir yaşamak, zul olur, gelir vız.

Onu kendi haline mi bırakalım öylece
Onun dili çözmek var iken hece hece
Hakimiyeti alabilirsek bir kez, o yeterli
Duygularını kontrol edebilenler çok değerli.

Bırakın aşağıdan aşağıdan çeksin sözler sizi
Söyleyin o kulağa görevi her şeyi işitmemekti
Ve göze dönün, ne mülayim ve ince pencere
Manzaranın girdabına takılmasın her an, sakın
Gönle iyiyi kaydetsin, silsin kötüleri yok saysın.

Nasıl yaşanır seline kapılarak duyguların
Onlar da gerçeğimiz,en mühimi şu hayatın
Düşüncelerin beslendiği yer değiller mi
Güzelliğe öykünmek varken, gece niye ki?

Ve davranışlar var sırada, düşüncelerden feyzli
Dışa vurumların bir iyi bir de kötü meali
Ve yeniden döndük dolaştık hissiyat denizine
Orada salınan bir gemiyiz biz, hem de kaptanı
Batırmadan aşmak ise amaç o hırçın dalgaları
Duyguların istikamet veren şu mantığın, iradenin
Dizginlerini tutmalı, geç olmadan ele almalı.

Bu dirayetli duruşu kazanabilmek en büyük savaş
Kimileri nefis dediler ona, açtılar iç cephede savaş
Kendi sahamızdı mücadelenin yeri, ta içimizde
Hayatın akışına yön verecektir, düşmeyelim pusuya
Günü uzak tutalım gecesinden, beslenelim ışıktan
Ruha gücü katan düşünceye, davranışa da katkıdır
Duygularını tanımamak ve yıllarca görmezden gelmek
Zindanda yaşamaktır, büyük yenilgidir, ahmaklıktır.

Oğuzhan KÜLTE