.
.
.
Esrik bir kaybolmuşluğun barınamadığı koylar misal
Suskun bir yanım, gözlerin…
Gel demelerime inat
Duyulmaz hiç çığlığı sessiz harflerimin…
Ama yine de
Senli
Ya da sensiz olması farketmez şiirlerimin…
Yeter ki aklımdan çıkmasın ömrümce sır sır
Gönlüme o ebedi demirlemelerin…
.
.
Sanki
Yüreğime bir yanıp bir sönen deniz feneri bu hallerin…
Tenha gözlerinden süzülen ömrüme ziyan menevişler
Çıplak ayaklarında bir harelenme kadar serapa gel gitler…
Bir kırıma uğramış gibi siyah
Yıkılmış kasabalar gibi bedbaht…
Söyle…
Bir asrın hikayesi misin toprağına uzanamadığım…
Çıkıp gelmişsin otağıma
Haber vermeden...
Ama neden bir duman gibi serapsın hâlâ öyle
Söyle…
Tenime
Titreyen tenime…
.
.
Oysa…
Hırpalamakta vakti bir ezgiye kapılı gecelerimin terennümleri
Ama bir ölüm vakti
Ama bir, toprağa sürgün beden misali
Öylesin
Sabahıma kast etmiş bir kurşun olup
Kanatıp içten içe yorgun yüreğimi…
.
.