3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1030
Okunma
Acemi bir çırağıydım yaşam denen ustanın
Her acının kirini
Ömrüme siliverdim.
Gölü yutmuş bir damlaydım aslında
Özünü yitiren beni sandılar,
Sırtında bir dağ taşıyan
Kum tanesiydim
Görmediler haliyle,
Ben kurudum diye bitti
İğde kokulu bahar,
Rüzgâr beni sürüklerken
Anlamadılar.
Ve ömür böylece akıp geldi bu güne
Acısının izi durur
Çocukluğumun,
Ayağıma batmış bir çivi gibi.
Ömrümün orta yerine
Döşenmiş mayındı sanki,
Üstünden atlayıp geçtim
O yüzden gençliğimin.
Bu tulum eskidi usta
Yenisini isterim.
Barış Çelimli
Cevap Yaz