Göğün şeceresini tuttum vakitli vakitsiz
Gözlerine tutuklu bir renktim azıcık pervasız
Orta yolu bulamadığımdı aşk nasıl ki patavatsız
Bir esinti
Şuh sesinde yanılgıların masumiyet yorgunu bir düş idim
Belki de imlası olmayan bir nesrin izi
Dünle sakit
Günden geceye sevk ettiğim hazanın dolmuşken miadı
Hazzın eşiğinde ölmeyi dilediğim kadar ruhu
Alabora eden rüzgârın nezdinde
Kayan bir yıldız olsam ne ki…

Meylettiğim kadar şu mevsimin her miliminde
Yavuz hırsızdı madem ev sahibini bastıran
Sözcüklerdi ve de duygular
Yazmadığımda ruhumu afakanlar basan

Köpüren denizdim
Kor hecelerinde öfkemin
Kopan kıyamet öncesi saklandığım dergâhım
Aşka meyleden rüzgâr
Huzurun ayak sesi idi mademki sevgide ikrar
Meali köle
Muradı dillenmişken yürekten yüreğe
Uzanan o köprünün kırılmış ayakları

Çöken karabasanlar ve muadilim hazan
Çark eden sözcükler uzağında kaldığım fıtratım değildi
Finali olmayan bir masalın idamesi
Yazgımı kabullendim kadar
Karınca kararınca yaşamanın meali
Elbet sevgiden de kaçış yokken
Ansızın aşk denen tuzağa düşen
Bir kuşun çırpınan yüreğinde saklı izin

Nesrinde yaşamın
Meşakkatli bu yolculuğun
Uzamında göğe saklandığım
Yalnızlığın duvarlarına asılı kaldığım
Girizgâhın mizacı
Şakıyan yüreğe esir
Şarlayan iblise duyduğum öfke
Şiarım varsın olsun ölüm
Ansızın bastıran sağanağa köle
Kum saati misali dökülürken yüreğimden her zerre

Ziynetimdi aşk
Zaruri bir telaş
Kök söktüren hicabı
Yerle yeksan eden kabrimi
Yâd edilesi mazimde saklı belki de olası ati
Atanmış sevdam en üst makama
Elbet Rahmana kavuşma telaşıyla
Adadığım adaklarım duaların nezdinde
İlahi Aşkla hemhal saklı tuttuğum
D/okunaklı kalbimden sökün eden
Binlerce cümle ve vecize

Sarmalında umudun
Acının da bana kalırken ihalesi
Açamadığım bir yürek ki:
Mührü de hüznü de saklı en derinde
Uğruna mücadelesini verdiğim
Yaşam denen savaşın kanattığı kadar kalbimi
Edemediğim bir veda
Vadem dolmadan, miadı
Dolan aşkın rüzgârına kapıldığım kadar
Rabbimdi beni bana ve huzura götüren tek çare…