Asmalı sokak, yirmibir numara
-Da otururduk eskiden biz .
Maviye çalan duvarları gösterecegim;
Tahmin edebilirsiniz ,
Hayallerimiz yazılıydı duvarlara
Değişen sadece, kaderlerimiz.



Yeşili sevenler topluluğu
-Na üyeydik eskiden biz .
Yeşildi gözleri tavanimizdaki örümceğin
Az sonra , öleceğinden habersiz
Çatlayana kadar ağ örerdi topuğu
Yavaş , yavaş ölürdü sonra.
-Sessiz , sessiz....





Kıvrılırdı beli sokağın, yokuş aşağı mutluluk
Siz nerelisiniz? bilmem ama -
Bizim kaldırımlar, Arnavut .
Dar üstelik, iki adam geçmez yanyana
Bazende tıkar yolu, iki tabut
Kayar biri sağa ,
Diğeri sola...



Asmalar keser, güneşin önünü
Rüzgara seslenirken serçeler
Bir güvercin konuverir dama
Maviyi kaçıran yeşilin düğünü ,
Yiyip, içip eglenirler
Ben dönerim sessizce ,odama
Dönerim tekrar, güneşe yönümü





Sıcaktan baygınlık geçiren, düşlerimi
Asmaların gölgesinde uyuturum.
Zili çalar; hiç tanımadığım bir hüzün
Kimsiniz demeye kalmadan ,girer
-De odama, tutar eteklerimi
Uluorta öylece ,ortasında gündüzün
Asmalara küsüp,
Sokaklara somurturum...