- Evvel zaman içinde bir şiirdi çocuk...


-Oğul’a


Kulağına okunan ezan kadar mukaddessin oğul
Adem’in geçmişten gelen türküsüsün
Ezgisi yaratılışın,
Varoluşun sembolüsün
Gözlerinde parlayan nurun ışığı
Ellerinle dokunduğun, Allah’ın kaşığı
Sense maşuğusun bir bilinmezin oğul


Yer ve gök kadar sonsuzdur arzular
Hırçın bir rüzgardır zaman
Şu gördüğün bütün renkler
Bulutların mavisi,gecenin siyah’ı
Çekirdeği karpuzun
Yumurtanın ak’ı
Mevsimler bile taruman
Bir gelip,bir geçer oğul


Gençlik süslü bir gerdanlığa benzer
Boynuna taktınmı hiç çıkmaz sanırsın
İnsanlar bakarda ah! ne yakışmış der
Her söylenene inanma aldanırsın


Tutamayacağın sözün altına girme oğul
Olurki bir garibin günahını alırsın
Sen hep kendi denizinde boğul
Şeytana uyma! yarı yolda kalırsın


Nefis dizginlenemeyen ata benzer oğul
Sen kamçıyı vurdukça o azar
Dua her derdin şifasısıdır
Sabır Allah’ın aynası
Sen aynaya baktıkça, melekler sevap yazar
Dünya dediğin, tezgahsız pazar
Al,sat elinde bir şey kalmaz oğul





-Baba’ya


Bana bir melek gülümsedi baba
Kanatları vardı,ve bembeyazdı
Elimden tuttu,aldı getirdi sana
Boş bir sayfaya adımı yazdı


Oysa ben gökleride sevmiştim baba
Sessizliği,mavi bulutları
Şimdi güneşi doldurdum urbama
Toz pembe umutları

Ben ne zaman büyüyeceğim baba?
Emeklemeden yürüyecekmiyim?
Alışamadım bu kalabalığa
Melekleri bir daha görecekmiyim?

Hadi artık!beni geri yolla baba
Burda rahat uyuyamıyorum
Ne zaman bitecek, bu gördüğüm rüya?
Güzel şeyler duyamıyorum


Karanlıktan korkuyorum baba!
Nede çabuk büyüyorum
Çok hızlı dönüyor dünya
Bir doğup,bir ölüyorum



Ne olur beni mavi bulutlara yolla baba........