.
.
Öyleyse!
Geceyi ört üstüme
Öyle git!
Gideceksen…
Üşütür her suskunluğun yalnızlığı…
Az şey değildir oysa
Bir çöpün kopup kapılması rüzgarlara…
İhtiyacım var
Zatensiz ve amasız siyah beyaz bir maziye kalmaya…
Ama ardında yalın bir iz bırakır her şey
Ömürler gibi
Ben gibi
Sen gibi…
Uçuşmaların nihayetsiz değil
Ama konmak mukadder…
Acıma, çizgisini aşmış bir kelimeye
Zaten, yoldan çıkmanın ihtirası değil midir şeytan?
Değil midir her sükuta bulanış vaktin heder edilişi...
Öyleyse
Kapılma rüzgarıma…
Ve unut gitsin
Öylece…
Vakit tükeniyor zalimce
Ve yüz yıl bile az bir ömre…
Öyleyse yanımdan
Geçip de gitme…
Bilirsin zaten
Çok fazla kanat çırpamaz ki, kelebekler…
Ama
Sessizce ilişir bir üşümüşlük gibi
Dokunur çırpınışları
O narin tenine…
Yine de..
.
.
.
Öyleyse...
.
.
Sus...
Hiç bir şey deme...
Her şey öyle kalsın...
İşte öyle...
.
.
.