Kederimi kime anlatsam bilmem
Kırk yerimden kırk kez kırdılar beni
Gülmek İsterim de bir türlü gülmem
Acıya dolayıp sardılar beni

Kalbim yosun tutmus taşlar misali
Sızdım bir gözeden yaşlar misali
Uçmak istiyorken kuşlar misali
Tam da kanadımdan vurdular beni

Aşk sandım tattığım zehirli baldı
Yar gitti ömrümden ömrümü çaldı
Mutluluk sadece düşlerde kaldı
Kalpsizin birine verdiler beni

Ne umdum hayattan ah neler buldum
Zamansız açılıp zamansız soldum
Neden ben bu kadar değersiz oldum
Çul gibi yerlere serdiler beni

Dert bir yandan vurdu hasret bir yandan
Haberim olmadı mutlu bir sondan
Vakitli vakitsiz çalmam hep ondan
Bozuk saat gibi kurdular beni

Konuşsam olmadı sussam olmadı
Boşlarım dolmadı dolum almadı
Ne eşim ne dostum kimsem kalmadı
Issız köşelerde gördüler beni

Hazan yeli değer değmez döküldüm
Feleğin yüküyle iki büküldüm
Sevda motifinden tek tek söküldüm
Kederden iplerle ördüler beni

Talihim yüzüme neden gülmedi
Yar desem yar olmaz değer bilmedi
Yine de bekledim çıkıp gelmedi
Oturduğum yerde yordular beni

Mutluluk bir düşmüş seyre dalmışım
Sanki bir kuyuda mahsur kalmışım
Ne muradım olmuş ne kam almışım
Diyardan diyara sürdüler beni

Ayşegül Bahçeci
26.04.2023
Kocaeli