.
.
Zor yeniden...
Gecenin bir başına bürünebilmesi hayallere
Sessizce yenik düşerken zamana takvimler...
Konar mı hiç söyle?
Işıksız bir sarmaşığa yeşil
Hele karanlığa bel bağlamışken ıslanmış tuvaller...
Öyle bir bekleyiş bu bendeki...
Sanki
Akıyor yol bulup asırların paçalarından ziftler ...
Ve
Dönüşü imkânsız bir kopuşa zorla kırbaçlanırken
Öylece saklanıyor işte, yüreğime o zâlim kelimeler...
.
.
Tahammülü yok hengâmelere sokakların...
Kımıltısız bir zorbalıktır oysa kendime benimkisi
Geç kalmışlığın izlerine yüreğim aşina belki
Ama sessizliğin
Sanki göklerden süzülüp kaybolan yıldızların tentenesi
Sanki ömrüme gece gibi sürgün bir göç hikâyesi...
.
.
Kapalıysa sürgüleri tümden kapıların
Çekemezsin içine, saçaklardan süzülen rüzgârları...
Oysa bir an bile olsa
Bir ömre
Bir ömre değer o puslu gözlerin benim için
Yanımda olsan
Ya da olmasan ne farkeder?
Tutuşmaz mı sanırsın siyaha sanki geceler
Ve siyahımsan sen eğer
Bedeli firak olsun isterse çığlık çığlık
Yine de benim için
Bir ömre değer...
.
.
Sorgusuz
Yargısız
Geçmişini arayıp bir keman sesine yığılıp kalmak kadar
Damla damla kanıyor çaresizliğin çeşminden hislerim...
Geceye saklanmış gölgelere taşıyıp dur öylece hezeyanlarımı
Nefretime kaç vagon daha dökülmeli söyle
Közlerinden tutuşurken yüreğim...
Yine de anka gibi dönüşür sevgine ateşler
Yine de sarar dört bir yanımı sana dair televvünler
Ve ben
Hâlâ düşlerimde seni
Yine seni gözlerim...
.
.