Kör gecede hüzne hamak örmeyen
Kördüğüm ne ilmek nasıl ne bilsin
Talihini musallada görmeyen
Acı acı gülmek nasıl ne bilsin

Bendim lavı yüreğinde taşıyan
Yangın büyük yaram ağır yaş ayan
Bir senede dört nevbahar yaşayan
Taksit taksit ölmek nasıl ne bilsin

Kaderime kolay lokma yemdim ben
Yaz göğsünden kar sütünü emdim ben
Bayramları takvimlere gömdüm ben...
Her günü şen "solmak nasıl?" ne bilsin

Yok dese de mendili hep ıslanan
Boşa yaşar solundaki paslanan
Sırtı yaza başı hazza yaslanan
Diken ekip yolmak nasıl ne bilsin

Kâbus derim el zanneder bir rüya
Gerek duymam bahtiyara soruya
Can kırığı dolu kör bir kuyuya
Bayram günü dalmak nasıl ne bilsin

Fâni bu han sınavı zor bir okul
Gam büyükse sendeliyor her akıl...
Baş yastığı ana dizi olan kul
Boynu bükük kalmak nasıl ne bilsin

Mecit Aktürk