.
.
Neredesin?
Gecem soğuk
Kapım yol geçen hanı...
Takatsizim rüzgârlara
Ama
Ezgisini duyamıyorum hâlâ ayak seslerinin...
Gözlerim kapanmak üzere
Ve ölüm
Ayaza işli kelimeler gibi
Yankısına direnemediğim...
.
.
Öylesine sıraladığım kelimeler kanatsız
Ama düşmüyor yere yine de
Sokağına üfürdüğüm şiirler...
Suya tutunamıyorum ya sımsıkı
Rengine de öyle dokunamıyorum işte göğün...
Ve sen
Bir silüet oluyorsun ya hayallerime yavaş yavaş
Yaşatıyorsun ya git gide uzandığım ellerine yabansı bir boşluk hissini
İşte öyle dokunamadığım gibi göğe
İhanet ediyorsun bir kez daha yüreğime...
Bir kez daha anlıyorum sevdiğim seni
Ve kanıyorum acı acı
Sensizliğime...
.
.
Oysa
Değilim masum, biliyorum...
Kışı ben sardım sokağına
Gecene musallat ettiğim gibi kömür islerini...
Kangren olmuş suskunluklarım değildi az
Ve yoktu bırakabileceğim bir yer kendimi
Yeryüzünde...
.
.
Masum değilim sevdiğim...
Bu ömür ölmeliyim yalnızlığımda
Yeni bir uyanışa kadar...
Ve
Mağfiret dilenmeliyim sonsuza kadar
Rabbimden
Başka kurtuluşum yok...
.
.
Yalnızlığımda olacağım bir ömür
Beni affet...
.
.
.
Affet...