Yine akşam, yine karanlıklar sardı ufkumu
Uzaklarda olsan da sen , seni yaşarım ben
Beş vakit adını dualarıma sararım
Yüzünü her baktığım köşelerde ararım

Karlar yağıyor yokluğunda zorla ısıttığım bedenime
Her sabah
Her akşam aynı acıları yeniden yaşıyorum
İçimi kemiren bu şey bitmiyor, neden ?
Sağnaklarıma sığınıyorum sonu ne olur bilmeden
Sana yazsam bitmeyen mektuplarımı
Yine de yarım kalır sözlerim anlatamam

Bu ucube korkular yoktu sen varken yanımda
Bir serçenin üşümüşlüğünü yaşıyorum şimdi
Danışıklı dövüşler oluyor içimde
Bir ses ’dur ’diyor ; ’ bu günün yarını da var ’
Gün olur kavuşur sevenler
Yine akşam oldu... anlamıyor korkulu kalbim
Teselliler boş... avunmalar olmuyor bende

Buharlaşmak istiyorum çoğu kez
Terketmek, bu hiç bir zaman
Sevemediğim hayattan
Anlamını yitirmiş yaşantıdan
Kopup kurtulmak istiyorum
Terkedip gitmek her şeyi
Sevemedikten sonra hayatı
Neye yarar yaşamak

Bu gün anlatsam bile dertleri
Yine yarım kalır sözlerim
Bir çığlık şimdi içimdeki sokaklarım
Kimsenin duyamadığı bilemediği
Ya da az önce çiseleyen yağmurum
Toprağın koynunda
Sana ulaşmış gibi kokun hala burnumda
Belki de yanan bir ormanda
Tenim, seninle dolu yüreğim
Ağaçlarla yanıp kül olur duygularım
NE YAPSAM ANLATAMAM KENDİMİ
Gece beni tanır... gecem beni anlar


Günay Koçak

... / 4 / 2023