Çok güvenme
.
.
Saatlere
Sessiz bir kıvılcımıdır yangınların...
.
.
.
Ormanların ağlayışları az değildir gecelere çığlık çığlık
Yarmak istercesine karanlıkları
Gözyaşlarını beklerken göğün...
.
.
.
Ama ses vermezse gökler
Anla ki dokunamazsın cehenneme...
Fayda vermeyen kaçışların tablolarına konmak üzeredir hayat
Yavaş yavaş
Ve dönüşsüz bir mecranın kirliliği zannedilir siyahlar
Oysa kabulsüz tevbelerin çokluğudur manzara
Geceye verip gölgelerini...
.
.
.
Kaç yangın daha benim...
Ellerim
Yüreğim
İslerine dolanıyor...
Boğuluyorum dumanlarından yeşilin
Ve kaç göz takip ediyor hayalimi
Korkuyorum
Korkuyorum...
.
.
.
Acizliğim
Ömür törpüsü
Nefesin daraltıyor karalanmış kitaplar gibi
Göğsümü
Çıkışı olmayan koridorlar niye özenmiş labirentlere
Ve ölüm
Bu kadar hissettirmeseydin keşke kendini
.
.
.
Ama yine de
Medyunum sana
Ve müteşekkir...
.
.
.
Çünkü hâlâ yalvarabiliyorum
Sayende...
Rabbime..
.
.
.
Ve
Yaşamak bu diyorum işte
Kendime
Kendi kendime...


(Sadece büküldüm
Ve sevmeyi yeniden öğrenebilim... )
.
.
.