⚘...VE MÜNTAKÎM!⚘
.
.
⚘Kâinâtım bir delilken, onca âyâtım yanıt
Anlamaktan pek ıraksın haz verirken her düşün
Bir işâret bekliyorsun varlığîmdan bir kanıt
Onca âfet, sel, felâket yağdıran kim bir düşün!⚘


⚘Kim; kibirden mest olurken benliğînden bezdirip
Tam ufuktan yaz umarken kar sepen haz donduran?
Kim; sevenden, sevdiğînden ayrı, bîzâr gezdirip
Aşka dâir duygu varken kalbe kasvet konduran?⚘


⚘Ey utanmaz cürm-ü meşhud kibri âlî serseri
Tasma taktım maske sandın; bilmedin ihtar neden
Dev yarattım bir virüsten, zifre boğdum her yeri
Görmedim kalpten nedâmet, muttakî kul, ar eden⚘


⚘Her amelden aynı îmâ; sanki ben kul, sen ilah
Halk eden sen, Kibriyâ sen, muktedir sen, ün senin
Hem sağîrsın, hem de âmâ; zînetin kin, şirk, günah
Hüzne gark ol, ağla nankör; gör ki zor günler senin⚘


⚘Müntakîmdir yek diger ismim bilinsin isterim
İşte Furkan! Tut ipimden, nefsi kıblen etme sen
Ahmed’imdir kutlu rehber, gayri yol dehliz derim
Kurtulursun, kovduğûmdan Kutb-u Âzam etmesen⚘


⚘Bir musîbet arzu etsen, hâl dilinden, bir belâ
Kayda lâyık bir niyazdır; mûteberdir her niyet
Say ki âlem bir mizansen; az öten dâr, Kerbelâ!
Silkelen bir bitmeden gün solmadan fer; secde et!⚘


⚘’Zifri keskin bir mahaldir dünyevî en son durak
Orda başlar zorlu kışlar korku kasvet pürtelaş
Süslü handan ayrılırken affa lâyık can bırak’
Der musallâ hem salâlar onca feryat, gözde yaş⚘


⚘Âkıbetten bîhaber kul, gör ne âciz taptığın!
Kim demiş yaz hiç tükenmez, yerkürendir öz vatan
Hem ezelden ahdi bozdun, hem ihânet yaptığın
Misl-i miskal ar bulunsun, yüz kızarsın; az utan!⚘


⚘Hem fenâ hem hoş amelden hisselik bir pay düşer
Darda kalmaz tövbekârlar, zâyi olmaz zerre hak
Mutmaindir rahmetimden affa lâyık her beşer
Hissedardır hem azaptan ehl-i ehvâ, müstehak!⚘


⚘Gitme iblîsin izinden aklı tâgut put sayıp
Bak da ders al her kabirden, anla neymiş âkibet
Gel melâmet hırkasından imtinâ et; at, ayıp!
Onca rehberden hitap var, dört Kitap var... tâkib et!⚘

Fâ’ilâtün / fâ’ilâtün / fâ’ilâtün / fâ’ilün

_ . _ _ / _ . _ _ / _ . _ _ / _ . _

Mecit Aktürk