Bir bekleyiş hikayesidir yaşamak
Gelmeyeceğini bile bile beklersin
Tutunmak istersin bir umuda
Umudun dağlar kadar
var oldukça beklersin

Ay geçer, yıl geçer, ömür geçer
Sen hep beklersin
Yar gelmez, içinde amansız yara olur
Şifa bulmaz dertlerinle beklersin
Son umut kırıntıları da
Kayıp gider avuçlarından
Herşey için çok geçtir artık
Çaresiz ölümü beklersin

Ölmek de öyle kolay değil hani
isteyince çat kapı gelmez
belirsiz bir vakte zincirlenmiştir
Bir tortu çöker içine, geçmiş zamandan
Yüreğini ezer hasret kaldıkların
keşkelerin, yaşayamadıkların...
Kara bulutlar kaplar gökyüzünü
Rahmet yağsın istersin
heryere yağsa
senin toprağına damla düşmez
Yine ’ ya nasip!’ der beklersin

Bir dem gelir
Ölünmüyorsa madem
yaşamak lazım dersin
Ne yapsan olmaz
gülüşün yarım kalır
Hüzün tadında geceler ikram edilir
kıyısında yaşamın
gözlerin dolar
ağır ağır dertleşir yalnızlığınla
sendelersin
İçli bir ’ah!’ dökülür dudaklarından
Yaşamayı da beceremez, yine beklersin

Velhasıl bir bekleyiş hikayesidir yaşamak
Ömür geçer, gönül geçmez
Sen yine
Yüreğine taş basar
uzun uzun beklersin.

Ayşegül Bahçeci
02.03.2023