Tuhaf bir maviydin göğün teninde
Alacakanlığa meyletmiş şiirlerime matem
Ya da sinemde
Sislerinin esaretine mecbur çığlıksız bir özgürlük kadar...
.
.
Deliliğe say öyleyse bu aşkı
Koparıp ıssızlıklarını yüreğimden...
Koparıp çek al zifirini yarıp gecelerimi
Geriye kalmasın ben diye bir şey...
Sessizce karışsın toprağa kanım
Kirletmeden yeryüzünü
Mahkûmsan bir köle gibi
Çekip gitmeye mahkûmsan eğer..
.
.
Buradayım hâlâ
Ve yanı başıma bıraktığın gibi ayaz
Yine griden hallice
Yine kirliden bir beyaz
Farkı yok alevler içinde kalmaktan esaretimin...
.
.
Elllere tutulu avunmalara dilenci bir hâl
Ve kirpiklerinden örülü sürûrlara geçilmezlikler
Hepsi
Hepsi işte
Değil mi ki sensizliğime miras
Sessizce yanaşmalarımın zevâli acınasılıklar
.
.
.
.
Sus öyleyse
Bırak
Ruhum sensizliğe doluşmaya değil hâlâ
Razı değil...
.
.
.
.