Yanık sırtında dolaşıyorum geceyle gündüzü
Ayaklarımda yalım nasırlar, ellerimde kir
Birbirinden ayrılmış bağlarda eksik düşüm
Gökyüzü/m kıyam/ediyor ihanetin raksına

İncinmiş tenlerin kuytularında üşüyor şiir
Kartopu atıyor çocuklar beton kentlerde
Değişimin miadını imzalıyor ah yobazlar!
Kırılmış bir rüzgârgülüyüm ben göklerde

Tanıdık yüz/ler arıyorum dertleşecek
İnsan yüreğimde son/baharın sevinçleri
Bir şarkı koyuyorum eskimiş gramofona
Acımasız bir kırbaç oluyor hayat sırtımda

Kuytularda narin bir menekşe şimdi aşk
Müsterih acılar biriktiriyorum avucumda
Sessizlik kol geziyor nicedir sokaklarda
Gök gürleyecek, değişecek tarih nasılsa

Uzan ellerime son kez, bir mevsim yeter
Karanlığımın ışığını aç, hüzünlerimi bitir
Acının ve aşkın çullarını yakalım birlikte
Gidelim çok uzaklardaki mutluluk ülkesine

Selahattin YETGİN