Sus!
Şu yüzümdeki aşk yanığını görme
Kendi mevsimlerime yabancıyım ben
Bahar gelmiş yaşlı gönlüme
Asırlardır sevdanın çarmıhındaydım
Kapat ellerinle dudaklarımı
Sustukça kendi içimde
Nasılsa aşkla konuşurum ben!

Sus, söyleme!
Göçebe sevdalardan bunaldım ben
Uykusuz bir gövdedir taşıdığım
Sızlar göğsümde bir sevinin varlığı
Ruhumun kınında sevgi tohumları
Yarasalar yuva yapar yüreğime
Karanlığın ışığıyla da yaşarım ben!

Susma!
Yokluğunun uzamış saçları mı avucumdaki!
Eşkâlsiz seviler mi yüreğime serptiğin!
Tutsak bir sabrın türküsü var dilimde
Geceler sarıyorsun sana müptela tenime
Susma!
Kederli bir gönül ağrısı bırakma gönlümde…
Gel yar!
Kirli sokakların irini olmasın ellerinde
Uzak sevişmelerin miadı eskisin dilinde
Sana yıldızlar biriktirdim şiir ülkemde
Çocuklara ezberlettim nurlu ismini
Gel yar!
Gel de aşkın mührünü aç öpüşlerinle…

Selahattin Yetgin