Bakışlarının antika yüklüğünde gece
Paha biçilemez bir yorgunluk tenimde
Kendi sırrımın patikasından geçiyorum
İçimde anlamsız bir korkunun şeceresi
Gözlerimde mevsimsiz bir yağmur ıslığı
Kendimi unutmak için yazdığım şiirlerde
Örtbas edilmiş yalanları da anlattım ben

Dikiz aynasından baktıkça içime bir kadın
Bütün kalemler aşka intiharı yazdı yıllarca
Kader ruletini çevirdi parmaklarım hoyrat
Beynimde habis bir urdu yine de yaşamak
‘Bilin ki, sizler kadar yabancıyım kendime’
Hangi ezgiyi seçsem ruhuma beni kesmez
Hangi şarkıya kulak versem kocaman bir hiç

Hüzün topluyor çocuklar zengin sofralarından
‘Gidelim buralardan’ diyor bir adam sevdaya
Alnından vurulmuş bir kadın sokakta üşüyor
‘Ne değişir’ zindanlarda, ‘ölüm hercai bir yalan’
Önce düşler devrilir, her insan yaşadığı kadar var

Çocuk dimağların uzak masallarında üşüyor devler
‘Az gittik, uz gittik, asırlardır ulaşamadık menzile
Kiminin hafızası yetmez yarınlara, sabıkalıdır düşler
Şeytanın da yolu aşktır, gözler mat, dil yalan söyler
Hayat sırları çalınmış bir yalan, bir gün seni de sobeler

Selahattin YETGİN